Monte Louro ao fondo desde o alto.
Fotografía Mara G. (Strava)Onte a visita foi a
Portosín, no
concello de Porto do Son, para subir a un dos montes que forman a península do
Barbanza e que tantas veces visitamos.
En esta ocasión _as vistas eran ao Norte_, a
ría de Muros/Noia con ocasión do
Trail Xtosín pertencente ao
trailseries.run. Quizás non che guste ou non poidas correr, pero se queres coñecer a zona ao teu ritmo con unha actividade saudable como _andar_, o concello proponche desfrutar con
roteiros de diferente dificultade técnica e física## Ruta
Saíndo do porto da vila fomos un par de quilómetros ao longo do mar, incluso por _dentro_ do mar, cruzamos a estrada xeral e comezamos unha subida suave ata que no quilómetro 6,5 comezaba a subida empinada de verdade.
Despois a tirarse para abaixo, por zonas con moita pedra solta, seguindo un rego con lousas esvaradías, e chegada directamente ao centro da vila e o porto.
## Perfil da proba
patapúm parriba e baixada.
## A carreira
Hoxe non levei o móbil de facer fotos, así que directamente **roubolle** un par de fotos a compañeira _Mara G._ para ilustrar o artigo
Ría de Muros-Noia, desde o alto. Fotografía [Mara G. (Strava)][1]
Sabes que chegas ao alto e debes deterte un momento a **desfrutar**, a ser consciente (mindfulness?) de onde estás e **da sorte que tes** de poder realizar esa actividade.
No meu caso particular a carreira tiña previsto facela a _ritmo algo forte_ pois é bastante corta. A semana pasada fixen un bo adestramento longo ao xeito do corpo e esta **aproveitei a carreira** para facer un adestramento de **intensidade**.
Con todo, saín atrás de todo e con xeito para non _atufarme_ de inicio e só despois de cruzar a estrada comecei a subir a intensidade un punto. No tramo con máis desnivel (do km 7 ao 9) case todo era de andar, pero púxenlle interese en dar boas zancadas e para aprender tamén a avanzar en esta situación.
O terreo estaba complicado sobre todo cando subimos polo cauce dun regueiro seco con grandes pedras e lousas; había algún tramo de carballeira empinada co terreo algo enlamado onde se esbaraba e había que agarrarse coas mans ao que podías. Así chegabas ao alto e rápidamente para abaixo.
Aquí foi onde tiven algo máis de dificultade, pois era moi empinada e rápida, pero tendo **forza e técnica** podíase correr. Lamentablemente carezo das dúas :D polo que fun con xeitiño de non deixar un nocello ou os dentes nun croio. En realidade non era complicado baixar, só que se querías arriscar podías gañar moito tempo.
A media ladeira voltanmos a seguir o cauce dun regueiro (este si con auga) e de súpeto xa estabas na vila e directos a meta.
## Conclusión.
Pasámolo ben pois o día ameazaba choiva e bastante fresco, pero quedou unha mañán de sol con algunha nube e temperatura fresca pero agradable (fun con camiseta de tiras). Cheguei san a meta, non me pasei de voltas co esforzo nin afuciñei, así que qué máis pedir.
As sensacións foron as previstas, non corrín máis porque **non hai máis** :D Esta carreira veume ben, así podo distinguir (comparando co domingo pasado) os diferentes ritmos para estar un par de horas correndo ou para estar catro.
Compartín viaxe con **Antón**, que tamén lle foi ben e chegamos case xuntos.
